Sentieri
„Żadna droga w moim życiu nie była tak długa, jak ta, która miała mnie zaprowadzić do mnie samej.” (Alice Miller)
Nazwa Sentieri (z j. włoskiego ścieżki) obrazuje mój sposób postrzegania pracy z pacjentem.
W naszej wędrówce przez życie wybieramy różne ścieżki, jedne powodują, że dochodzimy do wybranego celu, inne prowadzą nas w miejsca, do których nie chcieliśmy dotrzeć, zaczynamy błądzić. Idąc doświadczamy różnych przeżyć, spotykamy ludzi, mijamy miejsca, krajobrazy. Niekiedy idąc dalej okazuje się, że wciąż niesiemy z sobą niektóre relacje, zdarzenia, które nierzadko bardzo ciążą na naszej drodze.
Wędrując doświadczamy radości, poczucia siły, samodecydowania o sobie, ale także napotykamy trudności, przeżywamy lęk, zwątpienie, poczucie samotności, bezradność. Czasem stajemy nie wiedząc gdzie iść dalej, tracimy poczucie sensu, nie mamy sił. Niekiedy cofamy się, gdyż zauważamy, że ścieżka jaką wybraliśmy nie jest naszą drogą, ale realizacją pragnień innych osób. Psychoterapia jest spotkaniem z drugim człowiekiem, zaproszeniem do zgłębiania ścieżek, jakimi do tej pory kroczył. Jest czasem wspólnej wędrówki, towarzyszeniem podczas stąpania po nowych ścieżkach szukania i zrozumienia siebie.